Szanowni Państwo,
Chciałbym otrzymać poradę językową. Proszę o pomoc w ustaleniu, według jakiej reguły gramatycznej wszystkie człony tytułów ksiąg Starego i Nowego Testamentu, z wyjątkiem spójników, w spisie treści Biblii piszemy dużą literą, np. Św. Pawła List do Rzymian.
Podobną pisownię znalazłem w tytułach ksiąg w Księdze Mormona np. Druga Księga Nefiego.
Sprawę dodatkowo komplikuje fakt Pieśni nad pieśniami, w wydaniu IV Biblii Tysiąclecia, której tytuł jest napisany tak jak powyżej.
Tytuł tej samej Pieśni nad pieśniami w tak zwanej Biblii Warszawskiej pisze się dużymi literami – Pieśń nad Pieśniami – tak samo w elektronicznych wydaniach Biblii Gdańskiej, Biblii Warszawskiej i Biblii Tysiąclecia.
Czy obowiązuje tutaj reguła użycia wielkiej litery ze względów uczuciowych? Czy jest to reguła obowiązująca w spisach treści książek, które różne wyznania traktują jako święte, czy też istnieje jakaś dowolność lub inna reguła gramatyczna, która mi w jakiś sposób umknęła?
Załączam wyrazy szacunku,
Paul Jaworski

Szanowna Redakcjo,

czy "starotestamentowi/starotestamentalni Żydzi" odnosi się tylko do Żydów żyjących w czasach Starego Testamentu, czy raczej ogólnie do Żydów również w naszych czasach, którzy kierują się Starym Testamentem? Z góry dziękuję za odpowiedź!

Dlaczego tytuły ksiąg biblijnych piszemy wielkimi literami (Księga Rodzaju, Księga Wyjścia, Księga Sędziów, Księga Liczb)? Jak poprawnie napisać tytuł księgi: Pieśń nad Pieśniami czy Pieśń nad pieśniami? Spotkałam oba rodzaje pisowni.

Szanowni Państwo!
Interesuje mnie kwestia zapisu nazw świętych ksiąg, takich jak Biblia – antykwą czy kursywą. Przeczytałem w archiwum Poradni, że dopuszcza się oba sposoby. Chciałbym jednak zrozumieć, dlaczego. Skoro jest to nazwa dzieła literackiego, to chyba należałoby się konsekwentnie stosować do reguły pisania kursywą. Czy święte księgi obowiązują tu inne zasady?
Z góry dziękuję za wyjaśnienie i całą Państwa pracę,
Łukasz Łoziński

Szanowni Państwo,

interesuje mnie etymologia powiedzenia ubrać się jak Filistyn, tzn. ubrać się zbyt lekko, wyletnić się. Wydawałoby się, że wywodzi się ze Starego Testamentu, ale nie udało mi się odszukać odpowiedniego fragmentu. A może się mylę i źródło leży gdzie indziej?

Z wyrazami szacunku

Piotr Michałowski

Witam!
Nazwy pochodzenia w Starym Testamencie zasadniczo mają końcówkę -ita, -yta. Czy tak samo powinno się tworzyć derywaty od Tekoa, Anatot, Sefarwaim, Asztarot, Betel, Betlejem, Gat, Awa, Gaza, Piraton, Rama, Beerot?
Dziękuję i pozdrawiam

Mam pytanie w związku z wielką/małą literą w takich zdaniach jak: Do biblioteki przyszło 30 Biblii/biblii, Karol rozdał całej klasie Makbety/makbety. Z jednej strony mamy regułę [62], którą można by rozszerzyć na takie przypadki jak wyżej. Z drugiej tutaj makbet = egzemplarz „Makbeta”. Można by więc argumentować, że zasada [122] przemawia za małą literą. Ciekaw jestem Państwa opinii. Wiem, że poruszałem już podobny temat (Tytusy i Kangury), tu jednak chodzi o coś nieco innego.

Czytelnik

Witam serdecznie,
w polszczyźnie występuje równolegle imię Hiob i Job na określenie tej samej postaci biblijej. Skąd się wzięła ta pierwsza, dziś bardziej popularna nazwa?
Joba wprowadziła Biblia Wujka. Hiob w oficjalnych katolickich tłumaczeniach pojawił się w Biblii Tysiąclecia, natomiast funkcjonował i był znany wcześniej (wiem np o wydaniu Ogniem i mieczem z 1965 r., gdzie to imię jest tak użyte). Skąd to drugie imię, skoro do 1966 r. w całym Kościele był to Job?
Pozdrawiam,
Jarek Hirny

Witam,
bardzo proszę o wyjaśnienie etymologii formuły Kyrie eleison.
Pozdrawiam
Alina Niemczyk

Szanowna Poradnio,
czy wyrażenie pierwsze pięć dni tygodnia jest skonstruowane poprawnie? Z logicznego punktu widzenia wydaje mi się, iż pierwszy może być tylko pierwszy dzień tygodnia, czyli poniedziałek.
Z serdecznymi pozdrowieniami
Justyna Radoń